Doe even normaal…
Dat is wel een beetje deze blik samengevat.
Interessant want ik beweer meestal zoveel mogelijk zonder oordeel te zijn, te observeren wat is: zonder ondertiteling.
Dat is best een uitdaging 🙈 en ik weet zolang ik nog oordeel, zal ik dat ook ‘ontvangen’.
Het klinkt bijna bevrijdend om niet overal iets van te hoeven vinden dus waarom niet gewoon doen? Het zijn lessen die ik tegenkom bij ACIM oftewel ECIW Een Cursus In Wonderen waarin opdrachten staan als ‘niets wat ik zie is waar’ en ‘deze gedachten betekenen niets’…
Leren, begrijpen en doen, zodat uiteindelijk de liefde het wint van het ego. Kan jij dat?