Hoewel ik er niet helemaal comfortabel mee ben om dit nu te posten, doe ik het toch: want als het een ander helpt moet ik het niet voor mijzelf houden, toch?
Toen ik met Kobus een rondje liep bekroop mij de gedachte ‘als ik nu zou doen wat voor mij het allerbeste is, wat zou ik dan nu moeten doen’?
En ik stelde dus de vraag, aan het universum: ‘laat mij zien, stuur mij iets zodat ik weet wat ik kan doen’.
10 minuten later kreeg ik een appje van mijn vriendin en had lief – of ze even langs mochten komen.
Het was echt een kadootje ze even te zien en te spreken en daarna kon ik weer fijn aan de slag. Op mijn manier, mijn tempo, mijn flow.
Hoe werkt dat voor jou? Durf jij toe te geven aan het moment of ga je altijd ‘keurig volgens planning’? En wat doe je het liefste?
